Program
Gdyby przyjąć, że 315 tysięcy lat historii gatunku Homo sapiens – tyle liczą najstarsze, odkryte w Maroku szczątki człowieka współczesnego – da się zapisać na tarczy zegara, to ostatnie 70 lat zostałoby wytyczone przez niepełne przesunięcie wskazówki sekundowej. Była to sekunda, która w całej człowieczej godzinie przemknęła najszybciej.
Wielkie przyspieszenie, jak nazywają je naukowcy zajmujący się antropocenem, nie nastąpiło znienacka. Nie ślimaczyliśmy się przez 3599 sekund tylko po to, żeby w tej ostatniej niespodziewanie ruszyć z kopyta, goniąc króliczka północy.
Historia ludzkości zna wiele przyspieszeń. Między innymi to sprzed blisko 60 tysięcy lat (11 minut temu), kiedy nasi przodkowie rozlali się wielką falą z Afryki, podbijając potem inne kontynenty. Sprzed około 11,5 tysiąca lat (trochę ponad dwie minuty temu), kiedy rozpoczęła się epoka holoceńska, a na Bliskim Wschodzie ktoś po raz pierwszy wpadł na pomysł, żeby hodować i uprawiać, zamiast łowić i zbierać. A także sprzed ponad 400 lat, kiedy garstka ludzi przestała patrzeć na rzeczywistość magicznie, a zaczęła – naukowo. No i sprzed blisko 250 lat, kiedy europejscy wynalazcy wprawili węglem w ruch maszynę parową.
Jednak żadna sekunda w owych 11 minutach nie mignęła nam tak błyskawicznie jak ta ostatnia.
W tej ostatniej liczba ludzi żyjących na świecie wzrosła dwuipółkrotnie.
Spaliliśmy też taką ilość węgla, ropy i gazu, że wpompowaliśmy w powietrze tyle dwutlenku węgla, co przez wcześniejsze dwa stulecia.
Do tego wyprodukowaliśmy tak dużo plastiku, że moglibyśmy zafoliować całą Ziemię.
Wylaliśmy również prawie każdy kilogram betonu, który przygniata dziś średnio każdy metr kwadratowy powierzchni naszej planety.
Zasypaliśmy świat sadzą, związkami fosforu i azotu, metalami ciężkimi, trującymi związkami organicznymi oraz pierwiastkami promieniotwórczymi pochodzącymi z eksplozji atomowych.
Zmieniliśmy Ziemię tak bardzo, że część naukowców postuluje, by do międzynarodowej tabeli stratygraficznej – w której geolodzy dzielą trwającą prawie 4,6 miliarda lat historię Ziemi na eony, ery, okresy, epoki i piętra – wpisać nową epokę. Antropocen.
Epoka człowieka miała się zacząć w połowie XX wieku. Jej konsekwencją jest katastrofa ekologiczna, charakteryzująca się przeludnieniem, globalnymi zmianami klimatu i szóstym wielkim wymieraniem gatunków.
Jak dalej potoczy się ta opowieść?
Życie nie jest czymś, co po prostu się przytrafia – twierdzą genetycy.
Na debatę będą obowiązywały zapisy pod linkiem: https://app.evenea.pl/event/byl-sobie-czlowiek-antropocen-debata/
Spotkanie będzie tłumaczone w sposób symultaniczny oraz na język migowy. Streaming z tego wydarzenia będzie dostępny na naszym kanale na Facebooku, a nagranie ze spotkania dostępne również będzie w formie podcastu TOK FM tutaj.
Na wydarzenie serdecznie zapraszamy do Państwowej Galerii Sztuki, Plac Zdrojowy 2.
